| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
| 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
Tu się kończy życie szukającej_prawdy... Tu kiedyś żyła i tworzyła... Tu kończy się jej historia a zaczyna następna... Narazie to koniec... Ja już nie moge... Naprawdę nie mogę... Może kiedyś wróce... Narazie niech wspomnienia zasnuje pajęczyna...
P.S Dziękuję...
Tego nie lubie najbardziej... Bezsilność... Nie umiem jej pomóc... Nie potrafie w żaden sposób zniwelować jej bólu, nie moge choć jakiejś części przejąć na siebie... Mogę tylko być... Może dla niej to dużo, ale ja wiem że i tak za mało... Przyjaciółko wybacz mi... Przepraszam. Wiem, że cierpisz tak bardzo. Widzę, że uśmiechasz się przez łzy duszy i mówisz że jest dobrze... Nic k***** nie jest dobrze... Czuje, widze, wiem... Lecz stoje obok ciebie i nie potrafie, nie umiem zabrać Ci tego ciężaru... Tylko płaczę za Ciebie, bo Ty już nie masz łez... Tylko martwie się i zasypiając modle się żebyś już nie cierpiała. Tylko martwie się i zasypiając myśle o Tobie, jak bardzo chcialabym by w Twoich oczach były te dwie iskierki... Proszę Cie niech Twoje serce nie stanie się pustynią, nie zgorzkniej!!!!!! Blagam, nie zamknij sie w swojej samotni. Miała marzenia, nadal je ma ale są głęboko... Ukryte... Bezsilność... Płaczę, zaciskając zęby, bo nie moge zrobić nic, tylko patrze jak cierpisz... Pustka... Tak mi pusto... Ja wiem, że lepiej byłoby nie czuć nic, albo cofnąć czas... Ale ktoś to juz tak zaprogramowal...W łzach spływajacych po policzkach odbija sie światło monitora... Ja pisze jak oszalała. Tak bardzo bym chciała, żebyś nie płakała... Już nigdy... Zachowaj serce na lepsze czasy...
Uciec, zniknąć, na chwile się wyrwać... Uciec od wypłowiałej wersalki, dwóch ramek na zdjęcia jeden w kolorze bordo, drugiej beżowej, od piaskowego dywanu w bordo róże, dwóch zielonych foteli, tandetnego bukietu w wazonie i tej porcelanowej lalki, która ciągle się we mnie wpatruje... Od problemów w domu, od tego wszystkiego co mnie otacza. Zmienić adres z N......., na Nibylandia... Imię na Nikt, bez nazwiska... Zatopić się w chwili... Tylko tyle. Odnaleźć krótką chwilę szczęścia. Wyskoczyć z 10 piętra i krzyknąć: "Jestem wolna" spojrzeli by z politowaniem przechodnie, machneli by ręka i mrukneli pod nosem: "Wariatka". Tylko jedna blodynka przystanie i powie: "marzycielka." Powiadam wam, to była marzycielka, z głową w chmurach a nogami mocno stąpającymi po ziemi... Nie mogąc wycisnąć z życia soków, ograniczana, wolała umrzeć niż wegetować... Ale ja nie umrę, ja będe żyła... I zdobędę to co będe chciała... Choćbym miała poruszyć niebo i ziemię!!!!!
Im więcej myślę tym bardziej sama siebie oszukuje?? Im bardziej się oszukuje tym bardzoej się zastanawiam?? Błędne koło?? Nie wiem...
Uczucie sympatiii i dziwne przyciąganie. Wejście miał dobre... Można powiedzieć, że bardzo dobre... Nie potrafie zapomnieć tego uśmiechu i tych oczu. Mam ciągle przed oczyma ten wzrok. Ta postać... Rozpływajaca się w mgle myśli. Często o nim myslę, poporstu coś ciagnie moje mysli w tamtą stronę... Lecz jest niepewoność... Dopełnia ją nadzieja. Czy nie szukam jej tam gdzie jej poporstu nie ma?? Wejście było dobre, ale faceta poznaje się po tym jak kończy nie po tym jak zaczyna. A w moim przypadku istanieje stagnacja i zastój... Heh i znowu musze czekać... Czas...
Tęsknie za "materią kosmiczną". Od sekundy do sekundy, od minuty do minuty, od godziny do godziny, od rana do nocy, od dzisiaj do jutra - czekam. Oczekuje na to, że kiedyś moja materia przeistoczy się w gwiazdkę. Mały jasny pkt. na niebie, który cieszy wędrowca, sprawia przyjemność marzycielom, a mi daje szczęście... Więc gdzie jesteś moja "materio"? Przecież Cie widziałam... Za co ukarałaś mnie swoim zniknięciem?? A może nie chcesz zamienić się w moją gwiazdkę i świecić na moim niebie? A ja myślałam.... Smutno mi bez Ciebie... Dziwnie tęskno... Gwiazdko zabłyśnij i przynieś sercu ukojenie. O niczym innym nie marze tylko o tym by ujrzeć Cie na moim niebie... Zrobiłam co moglam, teraz chyba pozostaje mi czekać...
A może pora ukryć tą nadzieję w papierowej trumience z pudełka po butach? Schować i ukryć na dnie szafy... Wyciągnąć gdy nastąpią lepsze dni...
P.S Jeśli nie rozumiecie, nie martwcie się... My ludzie nie musimy rozumieć wszystkiego... Nam wystarczy do szczescia część...