szukajaca-prawdy, wpisy, strona 1

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
29	30	31	01	02	03	04
05	06	07	08	09	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30	01	02

Archiwum wrzesień 2005, strona 1

Jest nowy dzień. Otateczne starcie było. Nie umiem określić czy to przegrana czy zwycięstwo chyba na to za wcześnie. Wiem tylko, że spadlo wiele łez. Zostalam sama. Jak zwykle. Nawet tego KOGOŚ nie mam. Już nie. Nikogo nie ma. Skończyło się jak zwykle. Z pytaniem po co. Z pytaniami na które odpowiedzi nie dostałam. Co dalej? Bóg jeden raczy to wiedzieć. Teraz wiem tylko tyle, że nie ma już nadzieji rozwiala się w ciagu 3 s.. Może trwało to troche dlużej. Nie liczylam w jakim czasie człowiek wypowiada 4 zdania. W każdym bądź razie dzieiejszej nocy pozostaje z moimi myślami, poduszką i misiem. Z wielkim chaosem w głowie i tymi paroma łzami. Chyba złością na samą siebie...

Wykrzyczeć całą złość, bezsilność, niemoc, nienawiść. Wyrzucić wszytsko z siebie i pozostać bez negatywnych emocji, bez wewnętrznego niepokoju. Być może bez jakichkolwiek innych emocji, w obojętności, ale bez brzemienia złości. Bez jadu rozżalenia i zawodu. Bez pytania dlaczego. Bez jakiegokolwiek pytania z głowa bez chmur.

Czasem tylko tracimy energię, na niepotrzebne sprawy. Przestaję ją tracić i robić cokolwiek. Koniec. Rozumiesz? Wystarczy. Już nie.

Bo w życiu już tak jest. Szczęście tańczy ze smutkiem, smutek ze szczęściem. Wiesz o tym prawda? Napewno wiesz... Zdajesz sobie także sprawę z wielu innych rzeczy o których chyba nigdy nie odważę się Ci powiedzieć. Ze strachu, albo z własnej glupoty. Nie wiem co z tego będzie, nie znam Twojego zdania na ten temat. Tyle jest między nami niewypowiedzianych słów, tyle rzeczy które wydawać by się mogly oczywiste, ale są nie wypowiedziane. Same niejasności. Wiec teraz pytam Cię czemu się wyślizgujesz? Wiedziałeś do czego to wszytsko zmierza. Wiedzieliśmy oboje. To chyba nigdy nie była czysta i bezinteresowna przyjaźń. A teraz stoję na granicy, cienkiej linii i szukam pomocy. Czuję obawe przed przekroczniem jej. O ile już tego nie zrobiłam... Bezwiednie i przez przypadek. Broniąc się i nie zwracając uwagi kiedy się to stalo.

Kąciki lekko unoszą się do uśmiechu, ale akurt dzisiaj po chwili opadaja. Ale wiem, że jutro też jest dzien.

Wiem, że grzeszę zadając to pytanie. Nie jest mi źle z tym. Ale czemu jestem bezwarunkowo i bez powodu szczęśliwa? Wiem. Powtarzan się, po raz kolejny pada to stwierdzenie, a ten blog chyba stał się monotematycznym symbolem mojego szczęścia. Na zadane wcześniej pytanie umiem znaleźć tylko dwie odpowiedzi. Pierwsza jest taka, że otworzyłam się na świat, na ludzi a małe porażki nie maja dla mnie tak wielkiej rangi jak niegdyś. Druga brzmi w ten sposób, że wystarczy w swoim życiu zmienić rzeczy naprawde pozornie nieważne i minimalne, by wywarło to ogromny wpływ na nasze życie, myślenie. A wraz z tym zmieniają się wydarzenia w naszym życiu, a może o nie one tylko sposób postrzegania?

Nie wiedziałam, że świadomość tego, że ktoś się o mnie martwi tak mnie ucieszy. Czuję coraz więcej ciepła. I o dziwo niczego nie wymagam, nie oczekuje, nie rządam, nie wymuszam. Wiem, że jest ktoś kto we mnie wierzy i jesli będę potrzebowała pomocy to mi ją ofiaruje. Nie przyjaciel, nie partner, nie chłopak, nie kolega, nie znajomy, nie obcy. Ktoś...

Przeżyć życie tak by nie żałować. Przeżyć życie tak jak chce. A przynajmniej próbować to robić.

szukajaca-prawdy

Kalendarz

Kategorie postów

Strony

Archiwum

Archiwum wrzesień 2005, strona 1

Bez tytułu

Bez tytułu

Bez tytułu

Bez tytułu

Bez tytułu

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
29	30	31	01	02	03	04
05	06	07	08	09	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30	01	02

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
29	30	31	01	02	03	04
05	06	07	08	09	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30	01	02

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
29	30	31	01	02	03	04
05	06	07	08	09	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30	01	02