| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Wróciłam do domu... Kolejny tydzień uważam za uroczyście zaliczony i zamknięty.
Nie musiałam niczego niszczyć, zabijać, unicestwiać. Nie było resuscytacji.Umarło samoistnie śmiercią naturalną. Z każdym kolejnym dniem. To już naprawdę koniec. Koniec bez wykrzywionego grymasu twarzy, bez płaczu, z mała nutką smutku. Tak właśnie mialo być? Prawda? Wiem, że właśnie o to chodziło... Ale... I will catch you if you fall
you'll never have to ask me why....
Poniosło mnie... No to co? Ktoś w końcu musiał oczyścić tę atmosfere, gdzie niby wszyscy się do siebie uśmiechają, ale mają w sobie żal i wyrzuty. Ktoś musiał zrobić konfronatację. A, że ja już tego cholernego zaduchu nie mogłam wytrzymać i brakowalo tlenu zrobiłam to ja. Wszytsko skupiło się na mnie. No to co? Wygarnęłam chyba wszytskim do których coś miałam i jest mi o wiele lepiej. Został jeszcze ktoś, ale tej konfrontacji boję się zwykłym ludzkim strachem przed złym krokiem wprzód by się nie cofnąć o kroków conajmniej 100.
Tej nocy znowu rozmawialam z gwiazdami, miałam wrażenie, że wszytsko wiedzą, rozumieją. Wariatka. Bo któż w tych czasach rozmawia z giwazdami, kto zachwyca się widokiem nieba i z tego zachwytu potrafi płakać. Wariatka. Bo kto teraz płacze z powodu tego że żyje i może oglądać te wszytskie piękne obrazy, które funduje mu natura. Bo wreszcie kto potrafi siedzieć na dworze 2 godziny z kubkiem herbaty w zimny listopadowy wieczór i poporstu patrzeć. Wariatka.
Znowu wyjeżdzam na kolejny tydzień edukacji i jakoś mi wcale nie żal zostawiać domu.
Nienawidze wszytskich Waszych kłamstw. Egoiści, zapatrzeni w siebie. Ignoranci. Obślizgli mułem stwarzanych złudzeń. Dla Was umarłam. Tu i teraz. Możecie poczuć zgnilizne mojego rozkładającego się ciała. Dla Was... Specjalnie dla Was. Nie chce już tak żyć i nie będę. Nie umiem? Nie chcę. Ciągle to samo. Ja się dla was nie licze i nie liczyłam. Znowu od nowa zaczynam. Mądrzejsza, ale dalej z wiarą w człowieka, miłość, nadzieje i z moją siłą.
Zła... Wściekła. Mam ochotę wykrzyczeć całemu światu. Tak dawno już nie krzyczałam, otaczała mnie cisza. Za długo milczałam.
Kiedy już będzie po wszytskim - uwierz we mnie. Gdy już pokaże Ci jaka jestem zła, okropna i niedobra - poprostu uwierz. Gdy będę się złościła i pokazywała, że ze mną też nigdy nic nie wiadomo - zostań. Ostatnia deska ratunku bym mogła uwierzyć...
[*] wszytskim, który nie zdąrzyłam powiedzieć "Kocham".