| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Dużo nad tym myślałam. Postanowiłam.
Znikne... Na chwile, na dwie albo na troche dłuzej.
Nie tylko stąd. W ogole... Z wylączonym telefonem, a nikt nie bedzie wiedzial gdzie jestem. Może nie teraz, ale niedługo. I nikt mnie nie znajdzie... Rodzice martwić się nie będa już ja to zalatwie. Odetne się. I już... Tak...
Uda mi się zobaczycie...
Nie pamiętam go zbyt dobrze, a właściwie prawie w ogole. Umarł w Wigilię Bożegonarodzenia w 1992 roku, nawet nie byłam na pogrzebie. Dziadek. Gdy zmarł na nowotwór mózgu miałam 5 lat. Niewiele pozostalo mi wspomnień jakie powinna mieć wnuczka, prawie żadne z nich nie przetrwało tak długiego czasu. Bardzo go kochałam, ale do tej pory nie zdarzało mi się często o nim myśleć, wszytsko było tak dawno, takie odległe. Dzisiaj powróciły wspomnienia, jakieś strzępki zdarzeń. Pamiętam tylko jego ciepło, tak bardzo je lubiłam gdy siadałam u niiego na kolanach. On mnie przytulałi całował, a ja obejmowałam jego szyję pulchnymi rączkami i oddawałam buziaka. To chyba jedyne wspomnienie zachowane w całości. Powracają jakieś strzępki przeszłości, których nie umiem złożyć w całość. To ciepło. Podobno bardzo kochał swoją wnuczkę, a ja jego moją małą, szczerą, niewinną i czystą miłością... Tak bardzo chciałabym sobie przypomnieć coś więcej.