| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
Przecież wiem, przecież rozumiem. Przecież akceptuje. Ale przecież ja wiem... Coś się we mnie uparło i nie chce ustąpić. Ale ja wiem... Przecież ja wiem... Powinnam... Tak zdecydowanie powinnam sobie powiedzieć STOP. Ale nie mogę zrozumieć tego, że wiem, ale nie potrafię i nie umiem przestać... Przyzwyczajenie? Naprawdę nie rozumiem....
Ciche nadzieje... Nigdy nie wypowiedziane, ze strachu przed tym aby się nie zawieść... Ciche nadzieje, żywione przez nasze dusze, będące dla nich pokarmem... Boimy sie powiedzieć by nie zapeszyć... Boimy się, że jeśli nawet o tym pomyślimy to się nie stanie. Wolimy milczeć. Czasem tylko przez głowe przesuwa się myśl... Tak krótka, że prawie nieuchwytna. Tyle marzeń poszło w zapomnienie... Tych wypowiedzianych. Boję się o kolejne. Zostają pogrzebane w zakamarkach mojego umysłu... A może poporstu marzeniami nie wolno szastać na prawo i lewo??
Jeśli nie zaryzykujesz nic nie zyskasz... Cieszę się, że podjęłam ryzyko... Mimo wszystko nawet jak je podejmuje i nic z tego nie wychodzi to wiem, że przynajmniej próbowałam. I mam satysfakcje... Satysfakcje, z tego że nie siedziałam z założonymi rękoma tylko próbowałam... I to pozwala mi się mimo wszystko uśmiechać i mieć dobry humor po porażce:)
Dopisek 20:34....
Ale jak tu miec dobry humor gdy dopadło mnie straszne choróbsko? Denerwuje się na wszystko i na wszystkich... Denerwuje mnie wszystko... Totalnie wszystko, więc jak tu się uśmiechnąć gdy boli mnie gardło, kręci się w głoiwie i mam zapchany nos?? A jutro impreza... Impreza u jednej z najlepszych kumpel na prochach przeciwbólowych... Ehhh zobaczymy co będzie jutro... Podobno jutro ma być lepiej...
Delikatne palce głaszczące moj nagi brzuch... W górę i w dół. Okręzne ruchy. Delikatnie... Usta na mojej szyi. Wsysają się w nią tak namiętnie, że wydaje jęki rozkoszy... Fala ciepła zalewa moje ciało... Oczy wpatrujące się w moją twarz... I moje usta tak bardzo pragnące rozkoszy pocałunku... Namietne pocałunki wymieniane ukradkiem, dłonie wędujące po ciałach... Pożądanie, szybkie oddechy, skóra coraz wrażliwsza na dotyk. Mowa ciała... Cisza... Mowa ciała... Język wedrujący po moim plecach. Dreszcz rozkoszy... Pocałunki... Zawrót głowy... Tak bardzo chcę... Wpijam się w Ciebie, chce Ciebie, chce tych ust i tych ................
Najbardziej powinniśmy się bać ludzi, którzy nie mają nic do stracenia. Oni są najbardziej zdesperowani. Im już niezależy.
Rekolekcje... Na które notabene dzisiaj nie poszłam. Sama zastanawiam się dlaczego. Chyba wynika to z tego, że akurat na przemyślenia dotyczące religii nie ma teraz ochoty. Poporostu. Na przemyslenia na temat mojego życia tym bardziej. Nie chce mi się... Chyba pierwszy raz w życiu nie mam ochoty myśleć. Może dlatego, że niejest źle, być może dlatego, że nie chce żeby było gorzej? Poporstu chwytam kolejne dni i się nimi napawam, staram się wykrzesać z nich całe życiowe soki... I tyle tak wygląda teraz moje życie. Z dnia na dzień:) To chyba najlepsze rozwiązanie.
Z wzrokiem zatopiony w szybę ciągle czekam na wiosnę... I na zewnątrz i w moim srecu:) Jakies takie przełamanie... Może jak pojawi się słonce, trawa i ptaki na gałęziach drzew to ja tez odżyje?? Wraz z zimowym płaszczem zrzucę starą "zeszłoroczną skórę"?? Niech już będzie wiosna!!!
Pozytywne wibracje:) Od dłuższego czasu przyjmuje życie takim jakim jest. Zadaje sobie tylko pytanie czy troche nie przeginam z tym "wyluzowaniem":) Ale nawet gdyby to co;)
Jest mi dobrze zwyczajnie dobrze:) Nie myśle o tym, że mogło by być inaczej. Lepiej? Gorzej? Nie trzeba sie nad tym zastanawiać. Choć gdyby było lepiej to nie narzekałabym wcale:) Czy jestem szczęśliwa? Tak chyba mogę powiedzieć, że jestem szczęśliwa. Bez powodu, bez konkretnej przyczyny... Poporstu... Bo żyję, bo mam przyjaciół, bo inni mają gorzej, bo w gruncie rzeczy kocham to wszystko... Wszystko wokoło. Może czasem się z tym nie zgadzam, ale mimo wszystko to, jestem szczęśliwa że żyję. Jestem szczęśliwa, że jestem tym kim jestem i nie chciałabym być nikim innym. Nie chciałabym się zamieniać na życie z nikim. Wiem, że mam wady jak każdy, mam też zalety jak wszyscy. Jestem kobietą, nie chciałabym być mężczyzną. Bo chyba najważniejsze jest zaakacpetować i pokochać siebie, zaakceptować sytuacje... Wtedy wszystko wydaje się nam lepsze... Z każdym dniem utwierdzam sie w przekonaniu, że nie trzeba żyć wczoraj ani jutro trzeba żyć dzisiaj, choć o przyszłości nie wątpliwie myśleć trzeba...
Piotrek, nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki... Ja nie wchodzę. Dlatego chcę żebyś nadal był przeszłością, tak ja byłes przez te 5 mc. Już wrosłeś we wczoraj i nie chce żebyś był dzisiaj. Tak już jest. Nie wrócę do Ciebie, nie chcę, nie mogę... Poporstu... Myślałeś, że któregoś dnia przyjdziesz i wszystko będzie tak jak dawniej? Nie będzie... Z prostych przyczyn. Nie jestem taka jak dawniej i nic nie będzie takie jak kiedyś nigdy. Więc przestań zawracać mi głowę wspominkami i znajdź sobie jakąś dziewczynę... Nie będę to ja... Nigdy.