Myla mi się sie godziny, minuty, dni. Dobrze, ze lata mi sie nie myla. Zyje jakby wcale mnie nie bylo. Nierealnie. nie szczesliwie, ale nie mutno. Zawieszona jestem. Wszytsko tak szybko smiga wokol mojej glowy, wokol mnie ze sama juz nie wiem gdzie jestem i co robie.

Samotnosc mi doskwiera coraz bardziej. Jeszcze miesiac, ale czy ktos dal mi gwarancje ze po miesiacu to sie zmieni? Gwarancji nikt nie dał w koncu samotność to nie telewizor plazmowy, magnetowid albo zmywarka. Oboje siedzimy w tym bagnie po uszy. Im bardziej probuje sie wygrzebac, tym bardziej sie zagłebiam. sic! Jak mozna zyć, nie zyjac? Co ja zombie jestem? Matko kochana, ale o co chodzi?

Musze sie wykrzyczec, bo juz nie moge. Tak, jestem cholerna egoistka!! A co? Wolno mi.

Mam wszytsko w dupie, a ubranie to mi posolić mozecie i mam to w dupie. O!!!


A najbardziej w dupie mam RZAD i SEJM.