Bez tytułu

Ktoś otworzył mi oczy i zobaczyłam... Ujrzałam ciemność. Przestraszyłam się.  Lecz lęk ustąpił. A kiedy minął stwierdziłam, że nie ma nad czym myśleć. I zasnęłam. Czy tym razem ufać człowiekowi i jego "dobrej wierze"? Czy to przestroga? wiadomość podsunięta w złej wierze? Nie zastanawiam się już, bo wyjaśni się kiedyś samo.

Może pora coś zrozumieć dziecięcemu sercu w kobiecej obudowie? Cofnąć stopę nim przekroczę linię?